NOORTHEY

NOORTHEY – dit pand stond op het terrein van Roodekercke op de plaats waar villa Hoogenhuize had gestaan. Laatst genoemd houten gebouw brandde in 1933 geheel af en op initiatief van burgemeester J.L. de Raadt kwam er een nieuw houten gebouw voor in de plaats: kindertehuis Noorthey. Tijdens de mobilisatie werd het gevorderd door militairen. In 1945 werd in het gebouwtje een tehuis gevestigd voor kinderen van 0 en 16 jaar, van wie de ouders waren opgepakt omdat ze in de oorlog ‘fout’ waren geweest. Er was plaats voor veertig tot vijftig van deze ‘NSB-kinderen’. Naast het tehuis stond een schuur die als keuken werd gebruikt. Vanaf 1947, toen sommige kinderen werden opgehaald door ouders die vrij waren gelaten, werden ook voogdijkinderen opgenomen. Het kindertehuis werd geleid door de vriendinnen Mies Roesche (hoofd van een kleuterschool) en Tiny Tober (verpleegster). Zij woonden in DKV – de Kleine Villa -, een bungalow die ook op het terrein stond.

Kindertehuis ‘Noorthey’ aan de rand van het IJsselmeer op terrein Roodekercke

‘Ondanks dat het feit dat het om een vrij primitief gebouw ging, was het een fijne plek om te spelen’, zo verhaalt Ada de Lange – Timmerman *). Het water van het IJsselmeer was vlakbij en de kinderen konden er zo in hun zwembroek naar toe rennen. Ook bramen plukken was een geliefkoosde bezigheid. Voorts had ieder kind een eigen tuintje waar bloemen en groenten werden verbouwd.
De kinderen tot 12 jaar gingen naar de enige lagere school in het dorp**). De oudere kinderen bezochten de MULO in Bussum. In 1951 werd het tehuis van hogerhand gesloten, omdat het niet langer aan de eisen voldeed. Voor nieuwbouw op deze plek werd geen toestemming gegeven. De kinderen verhuisden naar andere kindertehuizen of kwamen bij een pleeggezin terecht. De inboedel werd per opbod verkocht. Per dezelfde datum werd Noorthey gekocht door de Nederlands Hervormde Gemeente Amsterdam, die er een jeugdhuis met kampeerterrein van maakte. Roodekercke kwam later in bezit van de familie Van Wagensfeld. Nog weer later werd het terrein aangekocht door de Vlaanderen-groep, tevens eigenaar van Tussenkercke.

*) Ada Timmerman, zoals ze toen nog heette, kwam in 1948 in dienst van kindertehuis Noorthey als kinderverzorgster. Ze werkte er drie jaar. Haar herinneringen werden opgetekend door Ceciel Huitema. Het interview verscheen onder de kop: ‘Net een groot gezin, maar dan zonder vaders’.

**) zo staat het in het interview, maar dat klopt niet. Sinds 1927 had Muiderberg twee lagere scholen, een openbare en een christelijke. Zie ook het thema-artikel ‘Muiderbergse schoolstrijd”.

« Terug naar Lexicon A-Z