MUIDERBERGSE TWEE – een biedafspraak (conventie) bij het bridgespel, in de jaren ’80 ontwikkeld door topbridger Onno Janssens. Daarmee schaart deze oud-Muiderberger zich in een rij van illustere voorgangers, die een eigen conventie op hun naam hebben staan (Bergen, Blackwood, Ghestem, Jacoby, Truscott en bijvoorbeeld de Nederlander Chris Niemeijer). Het enige verschil is dat Onno Janssens niet wilde, dat de conventie naar hem werd genoemd. In samenspraak met zijn toenmalige bridgepartner Jan van Cleeff, die de conventie in een boekwerkje beschreef, werd besloten deze naar de woonplaats van de bedenker te noemen. *)
De Muiderbergse Twee (of kortweg de ‘Muiderberg’) wordt aan de Nederlandse bridgetafels veelvuldig toegepast. Het is wat genoemd wordt een preëmptief bod, een bod dat het voor de tegenpartij moeilijker moet maken in het voor hen juiste contract te komen. Voor de liefhebbers: een openingsbod van twee harten of twee schoppen betekent bij de ‘Muiderberg’, dat je een zwakke hand hebt (6-10 punten) met een vijfkaart in respectievelijk harten of schoppen met daarnaast tenminste een vierkaart in een van de ‘lage kleuren’ klaver of ruiten.
Vanwege de transparantie bij het bridgen moet je de tegenpartij laten weten, dat je de ‘Muiderbergse Twee’ speelt. Dit gebeurt door het bod te alerteren (en op verzoek van de tegenstanders uit te leggen) en door vermelding op de systeemkaart. In het buitenland staat de conventie ook wel bekend onder de naam ‘Dutch Two’. In Frankrijk staat ie gewoon als ‘Muiderberg’ op de kaart. Hoe dat in het Frans wordt uitgesproken, laat zich raden…
—————
*) Een ander voorbeeld van een biedafspraak bij het bridgen die niet naar de bedenker is genoemd, is de Stayman-conventie. Deze is ‘uitgevonden’ door George Rapee. De eerste die hem publiceerde in een bridgeblad was Samuel Stayman. Omdat zijn naam boven het artikel stond, is men deze biedafspraak naar de schrijver gaan noemen. ‘Stayman’ is wereldwijd een van de meest gebruikte biedafspraken.
« Terug naar Lexicon A-Z