DE GROENE HAKKELAAR – het naambord op het ijzeren hek in het De reactie hierop volgde zeer snel. Eerst op ambtelijk niveau en een paar dagen later op het hoogste niveau, toen burgemeester Han ter Heegde de situatie in ogenschouw kwam nemen. Het ludieke van de actie werd ingezien, maar de borden langs(...)" href="https://historischmuiderberg.nl/glossary/buurtschap-hakkelaarsbrug/" data-gt-translate-attributes='[{"attribute":"data-cmtooltip", "format":"html"}]' tabindex="0" role="link">buurtschap Hakkelaarsbrug (nummer 3) vermeldt dat het hier gaat om een ‘wilde bloemen- en insectentuin’. Deze ligt op het voormalige terrein van Ed Gort, die in 2018 in het kader van een uitkoopregeling van het rijk is uitgekocht vanwege de ligging van zijn woning onder een hoogspanningsleiding. Enkele jaren later werd de woning gesloopt en het terrein opgeschoond. Het bestemmingsplan werd gewijzigd van wonen naar natuur.
In 2020 trok het gebied de aandacht van Arjan Spit en Sandra Bos. Zij wilden het beheer van dit stukje grond van de gemeente overnemen met als doel natuurontwikkeling en bevordering van de biodiversiteit. De gemeente heeft het terrein voor in eerste instantie vijf jaar in beheer van genoemde particulieren gegeven zonder een pachtprijs in rekening te brengen. Door particulier beheer spaart de gemeente volgens een schatting € 3.000 per jaar.
Thijn Westermann van Groen Muiderberg heeft meegeholpen bij het hele idee van kleinschalig natuurbeheer. Arjan Spit signaleert in het gebiedje steeds meer verschillende planten en dieren.

`t Witte Huis is een jaar of tien het centrum geweest van de prediker ‘Lou de palingboer’, bijnaam voor de in 1898 in Anna Paulowna geboren Louwrens Voorthuijzen. Lou, van beroep visser, kreeg naar eigen zeggen in 1927 zijn eerste mystieke ervaring en beweerde dat Jezus Christus in hem was. Rond 1950 begon hij met het prediken in het openbaar, eerst op de Amsterdamse Dappermarkt en daarna in Frascati, de Brakke Grond en ook nog in Krasnapolsky.
Het maandblad ‘Lou’ verscheen in het Nederlands en het Duits; incidenteel werden ook nummers in andere talen verspreid. Lou Voorthuijzen dacht dat hij onsterfelijk was, maar overleed desondanks in 1968 in een dorp nabij het Belgische Namen. Op het hoogtepunt had de ‘sekte’ 500 à 600 aanhangers. Het pand, dat hij in 1966 verkocht, is nu een woonhuis.