STELLING VAN AMSTERDAM – verdedigingslinie met fortificaties in een straal van 15-20 kilometer rond Amsterdam, bestaande uit 42 forten, 4 batterijen en een grote hoeveelheid dijken en sluizen. De Stelling met een lengte van 135 kilometer was een aanvulling op de Nieuwe Hollandse Waterlinie, die een groot deel van Holland en de stad Utrecht moest beschermen. Bij dreigend gevaar zouden de polders onder water worden gezet, zodat de vijand kon worden tegengehouden. De verdedigingswerken dienden er voor om plekken die begaanbaar bleven, te kunnen verdedigen.
De Stelling werd tussen 1880 en 1914 aangelegd. In Muiderberg zou Fort Coehoorn er een onderdeel van worden. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog is dit fort er nooit gekomen. Een fort dat in de buurt van Muiderberg wel is gebouwd, ligt op een eiland, namelijk Pampus (aanleg 1887-1895). In Muiden behoren het Muizenfort en de Westbatterij tot de Stelling; in Weesp het fort op de Ossenmarkt (Torenfort).
De Stelling van Amsterdam staat sinds 1996 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. De Nieuwe Hollandse Waterlinie is in 2021 in deze lijst opgenomen. Tezamen worden ze ‘Vesting Holland’ genoemd of ‘de Hollandse Waterlinies’.
« Terug naar Lexicon A-Z