Bijna niets in Muiderberg is zo bekend als de echo, die zich in het gelijknamige
In de gemeenteraad van 13 oktober 1931 werd besloten de ruim 6 ha bos aan te kopen van de Wed. Mr. J.L. Berns-Boonacker uit Soestdijk. De koopprijs bedroeg 20.000 gulden. De gemeente moest voldoen aan de voorwaarde, dat het bos als natuurmonument bewaard zou blijven. Bij de discussies in de gemeenteraad over de aankoop van het Echobos wees een voorstander van de aankoop er nog op, dat het Kocherbos de gemeente ook al was ontgaan; dit bos was in 1928 door het joodse kerkgenootschap uit Amsterdam aangekocht *).
Vrij snel na de aankoop werd in het Echobos een doolhof aangelegd. Het aantal te verwachten bezoekers bedroeg 10.000; de toegangsprijs 10 cent. Het doolhof werd slecht onderhouden en is in de jaren ’70 weggehaald. Over het ontstaan van de waterplas in het bos zijn de meningen verdeeld. Hij is of door mensenhanden gegraven of is een zogenoemd wiel, ontstaan door een dijkdoorbraak **).
De gelijksprekende echo

Lange tijd werd gedacht dat de stemmen worden weerkaatst door de halfcirkelige muur die er staat. Gebleken is echter dat de echo alleen werkt als de ‘oproeper’ op een nauwkeurig afgebakende plek staat. Ook de toehoorders zijn aan een bepaalde plaats gebonden om de echo te kunnen horen. Dit betekent dat muur geen rol speelt bij het weerkaatsen van het geluid en dat de halfronde muur uitsluitend is neergezet als een fraaie afsluiting van de tuin van de buitenplaats Rustrijk. De eerste ‘muur’ bestond uit een eenvoudige rieten mat. Deze werd later door een houten schutting vervangen. De stenen muur werd rond of in 1729 gebouwd en is tweemaal gerestaureerd, in 1988 en in 2012. De ruimte aan de binnenkant van de muur is ook al eens gebruikt als trouwlocatie. Met dit rijksmonument als decor vond hier op 17 juli 2017 de eerste huwelijksvoltrekking plaats. De bruid was Willemijn Kruithof, die ruim vier jaar later Echo-oproeper zou worden (zie foto bij Echomuur).

Eerdere oproepers waren Bart Elsnerus, Hendrik de Gooijer (jaren ’30 van de vorige eeuw), Piet de Raadt (van 1975 tot 1985) en An Slokker. In 1959 werd voor het beluisteren van de echo 25 cent gerekend. Nadat het ‘oproepersambt’ in de vergetelheid was geraakt, heeft de in 2020 opgerichte stichting Monumentaal & Historisch Muiderberg deze traditie in ere hersteld. Tijdens de Open Monumentendagen 2021 werden Claudia de Raadt en Willemijn Leurs-Kruithof voorgesteld als nieuwe echo-oproepsters. Claudia is de dochter van Piet de Raadt, zodat de familietraditie wordt voortgezet.
Het toegangspoortje waar de dames voor staan, is in 1979 herbouwd op initiatief van het Comité Oud Muiderberg naar voorbeeld van een eerdere poort uit 1933. Deze werd in de oorlogsjaren vernield en later afgebroken. In dezelfde periode werden tientallen beuken, eiken en andere bomen omgezaagd om als brandstof voor de kachels te dienen.
De eerste vier regels van het echogedicht staan te lezen op de muur bij de ingang van verzorgingshuis Amaris Florisberg maakt deel uit van de Amaris Zorggroep met 13 zorglocaties in Gooi en Vechtstreek en Eemland (stand 2019) en levert in dit gebied ook thuiszorg. Op de gevel bij de ingang staan de eerste regels van het Echogedicht (zie ook het thema artikel 'De gelijksprekende echo').
Aan de aanwezigheid van de beroemde echo heeft Muiderberg niet alleen de straatnaam Echolaan te danken. In het verleden bestonden in Muiderberg ook Café, tevens hotel, pension en restaurant. Later kwam hier hotel-pension Boschlust.
" href="https://historischmuiderberg.nl/glossary/cafe-de-echo/" data-gt-translate-attributes='[{"attribute":"data-cmtooltip", "format":"html"}]' tabindex="0" role="link">café De Echo, Herbergh ‘De Echo’ en Zangvereniging De Echo. Sinds 2016 komt de naam voor in de Muiderbergse vrijwilligersprijs, de ‘Muiderbergse Echo’.
De echomuur werd lange tijd beheerd door de Vereniging tot viering van Nationale Feesten, de voorganger van de Stichting Muiderbergse Feesten. Sinds 2021 is het beheer in handen van de Stichting Monumentaal en Historisch Muiderberg.
